Maritieme Ruimtelijke planning in het Belgisch beleid
Wettelijk kader rond maritieme ruimtelijke planning in België
Onder impuls van het Zeerechtverdrag werden twee belangrijke implementatiewetten goedgekeurd:
- de wet betreffende de EEZ van België
- de wet ter bescherming van het mariene milieu
Deze wetten voorzien in een basis om beslissingen te begeleiden met betrekking tot nieuwe soorten van gebruik van de zee, zoals de bouw van offshore windmolenparken de stijgende vraag voor kabels en pijpleidingen, nieuwe types van recreatie en het instellen van mariene beschermde gebieden.
Via de uitvoeringgericht Koninklijke Besluiten introduceerde men in 2003 een procedure voor het bekomen van een vergunning en de plicht tot het uitvoeren van een milieueffectenbeoordeling.
De winning van zeezand en –grind blijven in de nationale wetgeving vallen onder Wet op het Continentaal Plat die de exploratie en de exploitatie van niet-levende rijkdommen van de territoriale zee en het continentaal plat kadert.
Meer informatie over het wettelijke kader in België
Beleid op het Belgisch deel van de Noordzee
In 2003 werd Noordzeebeleid specifiek opgenomen in de het regeerakkoord en werd er een federale minister verantwoordelijk voor het beheer van het Belgische deel van de Noordzee.
De ontwikkeling van een duurzame visie voor de Noordzee stond hierdoor hoog op de agenda. Er werd een masterplan voor de Noordzee opgemaakt, dat stapsgewijs geïmplementeerd wordt.
De minister van Noordzeezaken legde een aantal kerntaken voor zijn beleid vast zoals de uitbouw van het windmolenpark op de Thorntonbank, de afbakening van beschermde mariene gebieden en een beleidsplan voor duurzame zand- en grindwinning.
Het beleid aangaande de Noordzee krijgt verdere accenten via de Beleidsnota Maritiem milieu. Algemeen probeert men de talrijke activiteiten op de Noordzee zo optimaal mogelijk te verenigen.
Meer informatie over de Maritieme Ruimtelijke Planning in het Belgische deel van de Noordzee.
